ನನ್ನೊಲವಿನ ಒಲುಮೆಯೇ...

ಒಲವೇ ಇಂದ್ಯಾಕೋ

ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲಿ ನಾ ಹಾಗೆಯೇ,

ಮಲಗಿಬಿಡಬೇಕು ಎನಿಸುತಿದೆ ನನಗೆ.

ಕಾರಣವೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ..

ಯಾವ ಕಾರಣಗಳೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ.

ನಾ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿನಲಿ

ನಿದ್ರಿಸುವ ಆ ಕ್ಷಣಗಳು

ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ.

ನೀ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿ ಬಿಗಿಹಿಡಿದು

ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟುವಾಗ 

ಅಪ್ಪನ ಪ್ರೀತಿಯ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.

ನೋವು-ನಲಿವಿನ ಈ

ಜೀವನದಲಿ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ

ನೂರೆಂಟು ಬೇಡದ ಯೋಚನೆಗಳು.

ನನ್ನ ತಲೆಯ ಸವರುತ್ತಾ,

ನೋವೆಲ್ಲಾ ಮರೆಸಿದೆ ಕಣೇ ನಿನ್ನ

ಆಯಸ್ಕಾತದಂಥ ಕೈಬೆರಳುಗಳು

ಒಲವಿಂದಲಿ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು

ನಾ ಬದುಕುವ ಆಸೆಯನು

ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ತುಂಟ ಮುಂಗುರುಳು.

ಆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳೇ,

ಚಂದಿರನಂತೆ ಹೊಳೆಯುವಾಗ

ನನಗೆ ಹಗಲಲ್ಲೂ ನೀ ಬೆಳದಿಂಗಳು.

ಈ ಜಗದಲಿ ಅದೇನೆ ಇರಲಿ

ಅದ್ಯಾವುದರ ಪರಿವೇ ಬೇಡ,

ನನಗಿರಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಹೀಗೆ ಅನವರತ.

ಸುಖಿಸೋಣ ನಾವು ಹೀಗೆ

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಸುತಾ