Saturday, November 16, 2013

ನನ್ನೊಲವಿನ ಒಲುಮೆಯೇ...



ಒಲವೇ ಇಂದ್ಯಾಕೋ
ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲಿ ನಾ ಹಾಗೆಯೇ,
ಮಲಗಿಬಿಡಬೇಕು ಎನಿಸುತಿದೆ ನನಗೆ.
ಕಾರಣವೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ..
ಯಾವ ಕಾರಣಗಳೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ.

ನಾ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿನಲಿ
ನಿದ್ರಿಸುವ ಆ ಕ್ಷಣಗಳು
ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ.
ನೀ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿ ಬಿಗಿಹಿಡಿದು
ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟುವಾಗ 
ಅಪ್ಪನ ಪ್ರೀತಿಯ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.

ನೋವು-ನಲಿವಿನ ಈ
ಜೀವನದಲಿ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ
ನೂರೆಂಟು ಬೇಡದ ಯೋಚನೆಗಳು.
ನನ್ನ ತಲೆಯ ಸವರುತ್ತಾ,
ನೋವೆಲ್ಲಾ ಮರೆಸಿದೆ ಕಣೇ ನಿನ್ನ
ಆಯಸ್ಕಾತದಂಥ ಕೈಬೆರಳುಗಳು

ಒಲವಿಂದಲಿ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು
ನಾ ಬದುಕುವ ಆಸೆಯನು
ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ತುಂಟ ಮುಂಗುರುಳು.
ಆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳೇ,
ಚಂದಿರನಂತೆ ಹೊಳೆಯುವಾಗ
ನನಗೆ ಹಗಲಲ್ಲೂ ನೀ ಬೆಳದಿಂಗಳು.

ಈ ಜಗದಲಿ ಅದೇನೆ ಇರಲಿ
ಅದ್ಯಾವುದರ ಪರಿವೇ ಬೇಡ,
ನನಗಿರಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಹೀಗೆ ಅನವರತ.
ಸುಖಿಸೋಣ ನಾವು ಹೀಗೆ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಸುತಾ